براي قضيه ي پسردايي خدا رو شكر.چون اگه به عقد مي رسيد بعدبه هم مي خورد پسرداييت آسيب ميديد.
ان شاالله كه خوشبخت بشه .
قسمت خاطرات روهم نخوندم هنوز.
جواب كامنت كه نوشته بودي خيلي خوب همه چي رو توضيح دادي.
وجه مشتركمون هم اينه كه هردواز مرحله ي دختربودن به مادربودن جهش كرديم.وهيچ وقت طعم يه زندگي مستقل دونفره روهم نچشيديم.
